Ognjenović se kao srednjoškolac počeo baviti karateom u KK Nikšić. Kao izuzetno talentovan i radan, nakon samo tri godine bavljenja karateom postao je standardni prvotimac kluba i reprezentativac Jugoslavije. Za reprezentaciju Jugoslavije je debitovao na Evropskom prvenstvu u Beogradu 1978. godine, gdje je u borbama ekipno osvojio zlatnu medalju.

Petostruki je prvak Crne Gore u apsolutnoj i teškoj kategoriji, prvak SFRJ bio dva puta (1983. i 1984. godine), dok je tri puta bio vicešampion u apsolutnoj i teškoj kategoriji. Učesnik je četiri evropska i dva svjetska prvenstva. Bio je ekipni prvak Evrope u Beogradu, a ekipni viceprvak dva puta (1982. u Cirihu i 1986. u Beču). Takođe je bio osvajač brojnih internacionalnih turnira. Na otvorenom prvenstvu Njujorka u karateu 1986. godine (nezvanično prvenstvo svijeta) u jednom danu imao je jedanaest borbi i sve ih riješio u svoju korist. Na tom takmičenju je proglašen za najboljeg i najatraktivnijeg borca. Njegov doprinos uspjesima koje je postizao Karate klub Nikšić bio je ogroman. Uz tri titule ekipnog prvaka Jugoslavije kao takmičar, trećoj tituli dao je doprinos i kao trener Kluba.

Usješnu sportsku karijeru nastavio je i u ful kontaktu i kik-boksu. Prvi meč u ful kontaktu imao je 1986. godine, na prepunom Malom stadionu u Nikšiću, protiv svjetskog prvaka Branka Cikatića iz Splita, i riješio ga je pobjedom. Svjetski prvak u kik-boksu u verziji profesionalne ISKA federacije postao je 1993. godine u Podgorici. Sledeće godine u Novom Sadu je odbranio titulu i postao dvostruki svjetski šampion. Za najboljeg kik-boksera svijeta izabran je 25. oktobra 1995. godine, kada je bio pozvan da u Hjustonu održi seminar najboljim kik bokserima svijeta, ali na žalost smrt je bila brža.

Dobitnik je velikog broja značajnih domaćih i stranih nagrada i priznanja. Najznačajnije je priznanje zlatna plaketa Njujorka, koju je dobio 1986. godine. Autor je knjige „Put šampiona« koja je publikovana poslije njegove smrti. Za najuspješnijeg sportistu Nikšića biran je 1983. godine, dok je još desetak puta bio biran među deset najuspješnijih.