Naučnik.  Osnovne studije fizike, Petar je završio na Univerzitetu u Beogradu a master na Univerzitetu u Oksfordu. Trenutno je doktorand na katedri za matematiku na Triniti Koledžu u Dablinu. Petar je prvi crnogorski osvajač medalje na međunarodnim naučnim olimpijadama, konkretno, na međunarodnoj fizičkoj olimpijadi , IPhO, održanoj 2012. i 2013. godine na kojoj je oba puta osvojio bronzanu medalju.

Photo by: privatna arhiva

Naučnik ste, posebno zainteresovan za teorijsku fiziku visokih energija. Otkud ljubav prema nauci, generalno?

Kod mene je ljubav prema nauci izrasla iz dječije radoznalosti za svijet koji nas okružuje, sa  posebnim nagalskom na onaj njegov dio vezan za prirodu. Uvijek me je zanimalo da shvatim po kojim principima priroda funkcioniše, što je i definisalo moj izbor profesije.

Osnovne studije ste završili na Univerzitetu u Beogradu, master na Univerzitetu u Oksfordu, a trenutno ste doktorand na katedri za matematiku na Trinti Koledžu u Dablinu. Šta su Vas ti Univerziteti posebno naučili u ličnom, a šta u profesionalnom smislu?

Studije na ovim univerzitetima su zaista jedno fantastično iskusto iz kojeg sam u ličnom smislu naučio važnosti posvećenosti i predanog rada zarad postizanja ciljeva, stekao sam poznanstva sa sjajnim i brilijantnim ljudima iz cijelog svijeta, mislim da sam uspio da značajno proširim svoje vidike u pogledu životne filozofije generalno, što valjda samo po sebi spada u ono što nazivamo sazrijevanjem.

U profesionalnom smislu, izuzev najmodernijih aspekata teorijske fizike visokih energija, naučio sam o značaju naučne saradnje i podsticajnog radnog okruženja za stvaranje velikih naučnih rezultata. Budući da odnedavno radim i kao saradnik u nastavi (teaching assistant), shvatio sam i koliko je teško biti dobar predavač koji će publiku držati zainteresovanom sve vrijeme.

Uspjeh često zahtjeva dosta rada, truda, pa čak i odricanja. Da li ste nailazili na prepreke prilikom profesionalnog usavršavanja koje su Vas motivisale da idete dalje?

Prepreka uvijek ima, gotovo svakodnevno, ali čovjek mora da nauči da se sa njima nosi ako želi napraviti velike rezultate. Vodim se parolom koja kaže da bi mogao da pobjeđuješ, prvo moraš znati da gubiš. Porazi su ono na čemu se najviše uči i njima treba posvetiti mnogo veću pažnju nego pobjedama. Tako da, da, svaki poraz me samo više motivisao i iz svakog sam učio nešto novo o sebi.

Prvi ste osvajač medalje na međunarodnoj fizičkoj olimpijadi, IPhO koji dolazi iz Crne Gore. Kakvi su Vaši utisci?

To je jedan od mojih rezultata na koji sam posebno ponosan. Prošlo je sedam godina otkako sam osvojio svoju drugu i poslednju medalju na IPhOu i nažalost, od tada, Crna Gora nije imala medalju na tom takmičenju, što zaista smatram poraznim. Kad već pitate, moram reći da posebno poraznim smatram to da mi se za tih sedam godina nijedan učenik iz Crne Gore nije obratio tražeći neki savjet, literaturu ili slično, a da su mi se obraćali ljudi iz Albanije, Srbije i Bosne i Hercegovine. Ponekad se onda pitam da li je prosto moguće da učenike ovdje te stvari jednostavno ne interesuju i gdje je tu obrazovni sistem koji bi trebalo da probudi takva interesovanja.

Ko Vam je najveća podrška?

Porodica, svakako. Mislim da su oni mnogo više od mene ponosni na moje rezultate i da ih više cijene. Podrška, naravno, ne izostaje ni od prijatelja i saradnika.

Za kraj, gdje vidite sebe za deset godina?

Za deset godina ću, nadam se, imati bar dva PostDoc-a iza sebe i ono što mi je cilj jeste da imam trajnu poziciju na nekom univerzitetu u Evropi ili Sjevernoj Americi.

Jelena Mitrović, Grad kulture